บทที่ ๒ ธรรม หมวด ๓-๔

๑. รตนะ ๓ (พระรัตนตรัย)

รตนะ ๓ คือ แก้วอันประเสริฐ ๓ ประการ ที่ชาวพุทธยึดถือเป็นที่พึ่ง:

1. พระพุทธเจ้า: ผู้ตรัสรู้และเป็นผู้ก่อตั้งศาสนา
2. พระธรรม: คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
3. พระสงฆ์: หมู่คณะผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัย

๒. โอวาท ๓ (หัวใจพระพุทธศาสนา)

หลักคำสอนที่เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา:

1. การไม่ทำความชั่วทั้งปวง (สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง)
2. การบำเพ็ญแต่ความดี (กุสะลัสสูปะสัมปะทา)
3. การทำจิตใจของตนให้ผ่องใสบริสุทธิ์ (สะจิตตะปะริโยทะปะนัง)

๓. ทุจริต ๓ และ ๔. สุจริต ๓

ทุจริต ๓: ความประพฤติชั่ว ๓ ทาง (กาย, วจี, มโน)
สุจริต ๓: ความประพฤติชอบ ๓ ทาง (กาย, วจี, มโน) ซึ่งตรงข้ามกัน

๕. อกุศลมูล ๓ และ ๖. กุศลมูล ๓

อกุศลมูล ๓ (รากเหง้าความชั่ว): ๑. โลภะ (อยากได้), ๒. โทสะ (ประทุษร้าย), ๓. โมหะ (หลง/ไม่รู้จริง)
กุศลมูล ๓ (รากเหง้าความดี): ๑. อโลภะ, ๒. อโทสะ, ๓. อโมหะ

๗. อริยสัจ ๔ (ความจริงอันประเสริฐ)

ความจริงสี่ประการที่นำไปสู่การดับทุกข์:

1. ทุกข์: สภาพที่ทนได้ยาก (ปัญหา)
2. สมุทัย: เหตุให้เกิดทุกข์ (สาเหตุของปัญหา)
3. นิโรธ: ความดับทุกข์ (เป้าหมาย)
4. มรรค: ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ (วิธีการแก้ไข)