บทที่ ๓ วจีกรรม ๔

บทที่ ๓: วจีกรรม ๔ (ทางวาจา)

๑. มุสาวาท (พูดเท็จ)

คือ การพูดสิ่งที่ไม่จริง โดยมีเจตนาให้ผู้อื่นเข้าใจผิด

๒. ปิสุณาวาจา (พูดส่อเสียด)

คือ การพูดที่ยุยงให้ผู้อื่นแตกกัน หรือพูดให้เกิดความบาดหมางระหว่างบุคคล

๓. ผรุสวาจา (พูดคำหยาบ)

คือ การพูดคำหยาบคาย ด่าทอ เสียดสี หรือคำที่ทำให้ผู้ฟังเจ็บช้ำน้ำใจ

๔. สัมผัปปลาปะ (พูดเพ้อเจ้อ)

คือ การพูดที่ไร้สาระ ไม่มีประโยชน์ ไม่มีแก่นสาร หรือพูดมากจนเกินความจำเป็น