บทที่ ๕ คิหิปฏิบัติ

บทที่ ๕: คิหิปฏิบัติ (ธรรมสำหรับฆราวาส)

๑. มิตรปฏิรูป ๔ (มิตรเทียม)

คนที่ไม่ควรคบหา เพราะดูเหมือนเป็นมิตรแต่ไม่เป็นมิตรแท้:

1. คนปอกลอก: หวังแต่ผลประโยชน์จากเรา
2. คนดีแต่พูด: ดีแต่ปาก ช่วยเหลือจริงจังไม่ได้
3. คนหัวประจบ: เห็นดีเห็นงามด้วยกับเราทุกอย่าง ไม่กล้าตักเตือน
4. คนชักนำในทางฉิบหาย: ชวนให้ดื่มสุรา เล่นการพนัน เที่ยวกลางคืน

๒. มิตรแท้ ๔ (สุหทมิตร)

คนที่ควรคบหา เพราะเป็นมิตรที่แท้จริง (มีลักษณะตรงข้ามกับมิตรปฏิรูป):

1. มิตรมีอุปการะ: ช่วยเหลือเมื่อเรามีภัย
2. มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์: เปิดเผยความลับของเราและของเขา
3. มิตรแนะนำประโยชน์: ห้ามปรามจากความชั่ว ชักนำให้ทำความดี
4. มิตรมีความรักใคร่: ไม่ยินดีเมื่อเรามีภัย และช่วยป้องกันคำนินทา