บทที่ ๑ วินัย

บทที่ ๑: วินัย

๑. ระเบียบวินัย

วินัย: หมายถึง ระเบียบ กฎเกณฑ์ ข้อบังคับ หรือข้อห้าม ซึ่งใช้เป็นแนวทางในการฝึกหัดกายและวาจาให้เรียบร้อยดีงาม เพื่อความสงบสุขในการอยู่ร่วมกัน

๒. วินัยสัมพันธ์กับศีล

วินัยมีความหมายครอบคลุมถึงศีล (ข้อปฏิบัติที่ต้องละเว้น) โดยศีลเป็นข้อห้ามเบื้องต้นที่ใช้กำกับกายและวาจาให้เรียบร้อย ส่วนวินัยจะรวมถึงกฎเกณฑ์ที่ละเอียดกว่าและรวมถึงข้อปฏิบัติด้วย

๓. ความหมายของศีล

ศีล: คือ ข้อปฏิบัติสำหรับฝึกหัดกายและวาจาให้สงบระงับจากความชั่ว, ความประพฤติปกติที่ตั้งอยู่ในความดีงาม, และการรักษากายวาจาให้บริสุทธิ์

๔. ศีลคือการรักษาความปกติของมนุษย์

มนุษย์ที่มีศีล คือมนุษย์ที่อยู่ในความประพฤติที่ปกติ ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ทำให้สังคมสงบสุข

๕. ความมุ่งหมายในการบัญญัติศีล

1. เพื่อให้กายและวาจาเรียบร้อย
2. เป็นพื้นฐานของการเจริญสมาธิและปัญญา
3. เพื่อความอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขในสังคม
4. เพื่อยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น