บทที่ ๒ เบญจศีล
บทที่ ๒: เบญจศีล (ศีล ๕)
เบญจศีล คือ ศีล ๕ ข้อ ซึ่งเป็นหลักการขั้นพื้นฐานที่สุดของการอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุข และเป็นข้อปฏิบัติสำหรับมนุษย์ทุกคน
๑. สิกขาบทข้อที่ ๑ ปาณาติปาตา เวรมณี
คำแปล: เว้นจากการฆ่าสัตว์ (ปาณาติบาต)
ความหมาย: การเว้นจากการเบียดเบียนและทำลายชีวิตสัตว์ทุกชนิด ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
๒. สิกขาบทข้อที่ ๒ อทินนาทานา เวรมณี
คำแปล: เว้นจากการถือเอาทรัพย์ที่เจ้าของมิได้ให้ (อทินนาทาน)
ความหมาย: การเว้นจากการลักขโมย ฉ้อโกง หรือการถือเอาทรัพย์สินของผู้อื่นมาเป็นของตนโดยไม่ชอบธรรม
๓. สิกขาบทข้อที่ ๓ กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี
คำแปล: เว้นจากการประพฤติผิดในกาม (กาเมสุมิจฉาจาร)
ความหมาย: การเว้นจากการล่วงละเมิดคู่ครองหรือสิ่งที่ผู้อื่นหวงห้ามทางเพศ
๔. สิกขาบทข้อที่ ๔ มุสาวาทา เวรมณี
คำแปล: เว้นจากการพูดเท็จ (มุสาวาท)
ความหมาย: การเว้นจากการพูดที่ไม่จริง การโกหก หรือการพูดที่ทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิด
๕. สิกขาบทข้อที่ ๕ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี
คำแปล: เว้นจากน้ำเมา คือ สุราเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
ความหมาย: การเว้นจากการดื่มของมึนเมาทุกชนิด เพราะเป็นสาเหตุให้ขาดสติและนำไปสู่การทำความชั่วอื่น ๆ