บทที่ ๓ วิรัติและอานิสงส์ของการรักษาเบญจศีล

บทที่ ๓: วิรัติและอานิสงส์ของการรักษาเบญจศีล

๑. วิรัติ (เจตนาเครื่องงดเว้น)

วิรัติ: คือ เจตนาที่งดเว้นจากการทำความชั่ว หมายถึง การรักษาศีลอย่างแท้จริง มี ๓ ประเภท:

1. สัมปัตตวิรัติ: งดเว้นได้เมื่อเผชิญหน้ากับเหตุการณ์นั้น ๆ (เช่น เห็นปลาในตลาดแล้วไม่ซื้อมาฆ่า)
2. สมาทานวิรัติ: งดเว้นโดยการสมาทาน (รับปาก) ว่าจะรักษาศีลนั้น ๆ
3. สมุจเฉทวิรัติ: งดเว้นได้เด็ดขาด (เป็นคุณสมบัติของพระอริยบุคคลที่ตัดกิเลสได้ขาดแล้ว)

๒. อานิสงส์ของการรักษาเบญจศีล

ผลดีที่ได้รับจากการรักษาศีล ๕:

• เกิดความไม่เดือดร้อนใจ (มีหิริโอตตัปปะ)
• มีความสุขในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น (ไม่สร้างเวร)
• เป็นที่สรรเสริญของคนดี
• เป็นพื้นฐานของการได้ทรัพย์สิน (มีสัมมาอาชีวะ)
• ตายไปย่อมเข้าสู่สุคติโลกสวรรค์