บทที่ ๒ เบญจศีล

๑. สิกขาบทข้อที่ ๑: ปาณาติปาตา เวระมะณี (เว้นจากการฆ่าสัตว์)

คือการงดเว้นจากการทำลายชีวิตของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ด้วยกายและวาจา

๒. สิกขาบทข้อที่ ๒: อะทินนาทานา เวระมะณี (เว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ให้)

คือการงดเว้นจากการลักขโมย ฉ้อโกง หรือการถือเอาทรัพย์สินของผู้อื่นโดยไม่ชอบธรรม

๓. สิกขาบทข้อที่ ๓: กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี (เว้นจากการประพฤติผิดในกาม)

คือการงดเว้นจากการล่วงละเมิดในคู่ครองของผู้อื่น

๔. สิกขาบทข้อที่ ๔: มุสาวาทา เวระมะณี (เว้นจากการพูดเท็จ)

คือการงดเว้นจากการกล่าวคำที่ไม่จริง บิดเบือนความจริง หรือคำที่ไม่เป็นประโยชน์

๕. สิกขาบทข้อที่ ๕: สุราเมระยะ มัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี (เว้นจากการดื่มน้ำเมาอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท)

คือการงดเว้นจากการเสพสิ่งเสพติดและเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิด เพราะเป็นเหตุให้ขาดสติสัมปชัญญะ